Gin Tonic is nu zo ongeveer het meest gedronken drankje. Hoog tijd om wat achtergrond informatie op te snorren om te weten wat iedereen nou eigenlijk drinkt. Gin is een destillaat van wijn en van Engelse afkomst. Gin heeft geen beschermde geografische afkomst en mag dus overal ter wereld geproduceerd worden, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Champagne of Parma ham, deze moeten uit die streken afkomstig zijn. Maar de grap is dat de échte oorsprong van gin echter in Nederland ligt.
Er was eens..
Zoals bijna alle destillaten is gin van origine een medicinaal middel die in de middeleeuwen diende als pijnstiller. Als je been geamputeerd moet worden of je tanden eruit gaan ben je maar wat blij met het verdovende effect van sterke drank. In die tijd werd de brandenwijn, een destillaat van wijn met een hoog alcohol percentage waardoor deze brandt bij het innemen, gekruid met jeneverbes voor zowel smaak als medicinale werking van het kruid. Dit zorgt voor de kenmerkende smaak van het desstilaat. Et voila, de jenever zoals wij die nu kennen is een feit.
Dutch Courage
Tijdens de 80 jarige oorlog waar Nederlandse en Engelse soldaten zij aan zij vochten tegen de Spanjaarden leerden de Engelsen jenever kennen. Voor zij ten strijden trokken dronken zij zich samen moed in en daar komt de term Dutch Courage dan ook vandaan, ingedronken moed. De Engelsen waren zeer onder de indruk van dit wondermiddel.
Eigen draai
Na de oorlog namen de soldaten de Hollandse jenever mee naar huis waar zij een eigen strookmethode ontwikkelde. Door politieke ontwikkelingen werden binnenlandse destillaten stukken populairder, import was namelijk niet meer te betalen. Dit zorgde voor een enorme productie van slechte kwaliteit gin, massa alcoholisme en een toenemend aantal sterfgevallen. De overheid kon niet anders dan de productie van gin aan banden leggen wat uiteraard stuitte op veel verzet. Vanaf halverwege de 18e eeuw stabiliseerde en verbeterde de situatie voor de Engelsen.
Malaria en andere shit
Engeland stond lang aan het hoofd van het prachtige India. Voor de Engelsen was India niet altijd de meest prettige plek om te wonen. De in India gelegerde soldaten stonden daar dan ook voor allerlei uitdagingen en ellende. Malaria en de muggen die deze ziekte verspreiden bijvoorbeeld en diarree.
Kinine
Om zichzelf te beschermen tegen de malaria moesten de soldaten zich wapenen tegen de muggen. Dit deden ze met kinine, door dit te nuttigen kwam het in het zweet en verjoeg de muggen. Kinine is echter zo bitter dat de meeste mensen het niet door hun strot kregen, het werd daarom aangelengd met bronwater en suiker en de tonic was geboren. Nu bevat tonic veel minder kinine dan toen het geval was, maar de kenmerkende bittere smaak heeft het nog wel.
1+1=2
Soldaten staan bekend als stevige drinkers. Engelsen ook.
Engelse soldaten brachten hun tijd dan ook graag door met een borrel. Of drie.
Meng het ene soldatendrankje met het andere, je moet toch wat daar in de
loopgraven, een de populaire Gin-Tonic is geboren.